Gryzę wszystkich i nie potrafię się uspokoić. Dają mi jakieś zabawki, ale ja wolę gryźć w ręce albo w nogi - wtedy jest prawdziwa zabawa. Kiedy ich podgryzam, wszyscy zwracają na mnie uwagę i się emocjonują. Mówią, że nie mogę tak gryźć, bo potem będę dużym psem i co wtedy. Ale ja jestem szczeniakiem i nie potrafię przestać. Dotąd nie wychodziłam na dwór, ale niedawno zaczęłam wychodzić na smyczy. A dziś pierwszy raz mogłam biegać z taką długą linką. Mówili, że to się chyba nie uda, ale właśnie było super! Biegałam bardzo dużo, dużo węszyłam, no i poznawałam nowe psy z sąsiedztwa. Bardzo mi się podobało, wszyscy byli dla mnie mili. Potem w domu poszłam spać.
Podgryzanie to dla szczeniąt norma. Szczenięta muszą podgryzać. Muszą się też sporo bawić.
Kłopot polega na tym, że powinny bawić się przede wszystkim z innymi psami i je właśnie podgryzać, podczas gdy często nie mogą spotykać psów ze względu na kwarantannę poszczepienną.
Potrzeby emocjonalne i społeczne szczeniąt są na tyle ważne, że warto próbować znajdować kompromisy - zdrowe psy i bezpieczne przestrzenie do spotkań - zwłaszcza po drugim szczepieniu. Pamiętajmy, że pusty trawnik pod domem może być dla szczenięcia znacznie bardziej niebezpieczny niż kontakt ze zdrowym psem w bezpiecznej przestrzeni.
Istnieje też sporo sposobów na umożliwienie eksploracji świata szczenięciu, które nie może wychodzić na spacery - od przynoszenie psu do domu różnych zapachów, przedmiotów aż po wynoszenie go w torbie lub na rękach i umożliwianie obserwacji świata zewnetrznego z bezpiecznego miejsca.
Zapewnienie szczenięciu możliwości kontaktów społecznych, swobodnej eksploracji i chronienie go przed zbyt trudnymi doświadczeniami to klucz do sukcesu. Szczenię zajęte na co dzień eksploracją świata w spokojnych warunkach, mające regularne kontakty z innymi psami, ale nie narażane na nadmiar bodźców, będzie co prawda nadal podgryzać w domu, ale znacznie łatwiej mu się będzie uspokoić.